Florence zorgt voor haar partner

Wanneer besefte je dat je mantelzorger bent?

Florence: “Pas zes maanden besefte ik dit en vroeg ik het mantelzorgstatuut aan, omdat de mantelzorg zwaarder bleek dan ik had verwacht. Mijn jongste dochter heeft ADHD, maar zij kreeg snel haar diagnose, al op zevenjarige leeftijd. Mijn partner is pas tien jaar geleden gediagnosticeerd, op 45-jarige leeftijd. Veel zaken in zijn leven zijn misgegaan omdat hij niet wist wat er aan de hand was met hem. Aangezien hij zijn administratie zelf niet kan doen, neem ik dat deels over. Omdat we niet samenwonen, is het als ‘vreemd’ persoon lastig om namens hem te spreken of contact op te nemen met officiële instanties. Daarom besefte ik dat ik een titel – zoals mantelzorger - nodig had om te rechtvaardigen waarom ik die stappen zet.”

Hoe ervaar je het om mantelzorger te zijn, zowel positief als negatief?
Florence: “Zorgen voor iemand geeft altijd voldoening. Je ziet dat die persoon het anders niet alleen aankan. Maar het is moeilijk om gehoord te worden, ook door de persoon voor wie je zorgt. Soms denkt hij dat hij geen zorg nodig heeft of wil hij het anders. Hij begrijpt ook niet altijd welke stappen ik onderneem of waarom ik iets doe. Voor mezelf is het ook een zware last, want het is niet evident om dagelijks voor iemand te zorgen. Naast bipolariteit en ADHD heeft mijn partner ook fysieke klachten. Hij heeft veel last van zijn rug. Vroeger was hij beroepsduiker, waardoor hij niet goed hoort. Daarom ben ik ook een dossier gestart voor de erkenning van beroepsziekte.”

Ervaar je soms noden, vragen of conflicten waar collega's of vrienden zich niet van bewust zijn?

Florence: “Mijn collega's zijn allemaal open. Ze bieden altijd een luisterend oor, dus bij hen kan ik terecht. Maar wanneer ik aan de directie zou vragen om thuis te blijven, weet ik niet of dat zou lukken. Zolang ze er zelf geen last van hebben, luisteren ze wel.”

Krijg je voldoende begrip van de collega’s?

Florence: “Toch wel. Omdat ik de agenda van mijn partner of die van mijn kinderen bijhoud, vergeet ik soms een vergadering. Die vinden ook niet altijd op dezelfde tijdstippen plaats. Sommige weken is er een vergadering, andere weken dan weer niet. Collega’s herinneren me daaraan. Als er andere werkproblemen zijn, kan ik ook altijd bij hen terecht.”

Zijn er bepaalde zaken waar je belang aan hecht als mantelzorger om erkend of gehoord te worden?

Florence: “Mensen met een psychische stoornis zijn steeds minder een taboe. Er wordt veel meer over gesproken dan vroeger en er is psychologische hulp beschikbaar. Maar waar kunnen mantelzorgers terecht als ze het zelf even niet meer aankunnen? Bij wie kunnen zij aankloppen? Want het kost veel energie om mantelzorger te zijn.”